Το όνομα «βιγλάτορες» πως πρόεκυψε; Αλήθεια η λέξη «βιγλάτορας» τι σημαίνει ακριβώς;
Εμπνευσμένος από το επίθετο μου (Βιγλάκης Ιωσήφ, πρόεδρος συλλόγου και χοροδιδάσκαλος), το οποίο έχει μια ιστορία πολλών χρόνων. Η λέξη ¨Βιγλάτορες¨ έχει μια πανελλαδική έννοια κυρίως στα νησιά, ήταν οι παρατηρητές, οι φύλακες των νησιών, οι φύλακες της ελευθερίας από τους κουρσάρους που λεηλατούσαν τα χωρία.
“Οι Βιγλάτορες βιγλίζουν τη παράδοση, παρατηρούν το σήμερα και παρουσιάζουν το αύριο με χορούς από όλη τη Κρήτη και την Ελλάδα με το ξεχωριστό και μοναδικό τους τρόπο.”
Τι σημαίνει για εσένα παράδοση;
Βάση τις δικής μου αντίληψης, η παράδοση δεν είναι στατική. Εμείς που ασχολούμαστε αλλά και ο καθένα που ξέρει, εκφράζεται χορεύοντας στις παρέες του. Βάζει ένα χρώμα μέσα στο ύφος του, μια δυναμικότητα. Έτσι και εμείς βάζουμε τον δυναμισμό μέσα και προσθέτουμε κάποια πράγματα τα οποία όμως δεν διαβάλουν την παράδοση. Η παράδοση πρέπει να παραμένει σταθερή, ατόφια. Τη μελετάμε χωρίς να την πειράζουμε.
Πόσο πιστοί είναι στις παραδόσεις οι νέοι σήμερα;
Αυτό έχει να κάνει με τα βιώματα του καθενός και τη παιδεία που έχει από το σπίτι του. Αν ο γονέας τον καθοδηγεί σωστά, παίρνει τις σωστές γνώσεις. Αυτό μένει στο υποσυνείδητο, οπότε και να ξεχαστεί κάποια στιγμή, μεγαλώνοντάς θα το αναζητήσει. Η παράδοση είναι τόσο ζωντανή και προσαρμόζεται με όλες τις ανάγκες της καθημερινή ζωή μας. Η παράδοση μεταλαμπαδεύεται μέσω των συλλόγων. Οι σύλλογοι παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο. Και οι καλλιτέχνες επίσης. Οι ρομαντικοί καλλιτέχνες μελετάνε την ιστορία της μουσική μας παράδοσης. Παραμένουν σε ταπεινά πρότυπα και ο κόσμος το αναζητάει αυτό. Οι χορευτές αναζητούν να μάθουν τον τρόπο και τα βήματα, όπως χόρευαν παλαιότερα. Έτσι υπάρχει μια πολύ ωραία αρμονία.
Αν πάρουμε ως δεδομένο ότι οι παραδοσιακοί σύλλογοι δημιουργούνται σε μικρές τοπικές κοινωνίες, εσείς επεκταθήκατε με παραρτήματα στα Χανιά και σε όλο το Νομό. Πως το καταφέρατε;
Σαν σύλλογος είμαστε γεννημένοι την εποχή της κρίσης. Ο σκοπός που είμαστε σε τόσα μέρη είναι γιατί όποιοι δε μπορούν να έρθουν στην έδρα μας, πάμε εμείς κοντά τους. Ήταν επόμενο λοιπόν πέρα από τον Αλικιανό που είναι η έδρα του συλλόγου να δημιουργηθούν έξι παραρτήματα σε Χανιά(Γυμναστήριο Energy), Πλατανιά, Καλαμάκι, Αρώνι, Δικαστήρια, Λενταριανά..
Σε όλα τα παραρτήματα υπάρχει ζευγάρι πρωτοχορευτών που διδάσκει. Είναι αντιδεοντολογικό να διδάσκει μόνο άντρας ή μόνο γυναίκα από τη στιγμή που τα τμήματα είναι μικτά. Πρέπει να γίνεται ένα υγιές μάθημα.
Πιστεύω ότι δεν είναι μόνο τα βήματα που μπορούμε να διδάξουμε στα παιδιά, είναι και άλλα πράγματα τα οποία θα τους είναι εφόδια , ώστε αύριο να μπορούν να το κάνουν γιατί το αγαπάνε και όχι γιατί απλά ξέρουν να μετράνε τα βήματα.
Ποιά είναι τα οφέλη του χορού και τι αποκομίζουν από αυτό;
Από μικρό το παιδί πρέπει να βλέπει του χορούς, να ακούει τη κρητική μουσική. Παίρνει ερεθίσματα και μεγαλώνοντας, έρχεται και η θέληση. Ένα μεγάλο προσόν μέσα από αυτό είναι η αυτοπεποίθηση. Έχει μια ισχυρή δόση αισιοδοξίας. Επίσης είναι και η εκτόνωση. Όλοι έχουμε προβλήματα λόγω των καταστάσεων που έχουν προκύψει. Τα αφήνουμε όμως έξω από τη πόρτα, όλοι μας. Δεν πρέπει να μας επηρεάζει τίποτα. Μπαίνουμε μέσα να χορέψουμε, να δημιουργήσουμε.
Ποιά είναι τα μηνύματα που παίρνετε από τους ομογενείς στο εξωτερικό;
Εκεί είναι το πολύ συγκινητικό κομμάτι της όλης υπόθεσης. Από το 2009 ο σύλλογος βγαίνει έξω και δείχνει την τοπική μας παράδοση. Η οποία δε συνοδεύεται μόνο από το βηματισμό, πλαισιώνεται και από τη συμπεριφορά και από τον τρόπο που θα επικοινωνήσουμε και θα 
αναπτύξουμε σχέσεις με τους ανθρώπους της κάθε περιοχής, σχέσεις αδελφοσύνης. Ο σύλλογος έχει ταξιδέψει στη Κύπρο για παραστάσεις και σεμινάρια χορού, στη Γερμανία, στην Αμερική και στην Αυστραλία, όπου και κάναμε αδελφοποίηση με την κρητική αδελφότητα της Μελβούρνης. Τα ίδια μηνύματα παίρνουμε από παντού. Είναι πολλοί Χανιώτες όπου εκτός από τον ενθουσιασμό και το χειροκρότημα έρχονται και μας αγκαλιάζουν, κλαίνε, λησμονούνε και ρωτάνε. Όταν δουν ένα οργανωμένο συγκρότημα που έρχεται ατόφιο από τη Κρήτη, υπάρχει άλλος αέρας. Το συναίσθημα είναι διαφορετικό.
*Ο σύλλογος ετοιμάζετε για ταξίδι στην Στουτγάρδη Γερμανίας, όπου και θα μείνει για μια εβδομάδα για μια παράσταση στις 16 Φεβρουαρίου, μετά από πρόσκληση του αδελφού σωματείου “Ποντιακή Εστία” για τα 5 χρόνια αδελφοποίησης.
Πως μπορεί ένας σύλλογος με το υπόβαθρο που έχει, να βοηθήσει ένα παιδί οικονομικά;
Με τις γνωριμίες που έχει ο σύλλογος μπορεί να τον βοηθήσει να βρει δουλειά, να τον αποκαταστήσει επαγγελματικά. Είναι ότι πιο όμορφο να μπορείς να βοηθάς έναν άνθρωπο.
Σε οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ο σύλλογος τις βοηθάει. Τέλος, εκτός από τη δουλειά που προσπαθεί να βρει ο σύλλογο σε παιδιά, τα βοηθάει και κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, στηρίζοντάς τα οικονομικά, ως επιβράβευση για την αφοσίωση στις σπουδές τους.
Αν η τέχνη γίνει μόδα και η παράδοση χαθεί, πως θα βλέπατε την Κρήτη μελλοντικά από τα 
παρατηρητήρια εκεί ψηλά;
Θέλω όλα τα παιδιά να είναι καλά. Θέλω να συνεχίσουν να κάνουν αυτό που κάνουν σε οποιοδήποτε σύλλογο. Γιατί είναι η εθνική μας ταυτότητα η παράδοση. Όπως ο Χριστιανισμός, είναι ο λόγος ύπαρξής μας. Γιατί όταν έχεις μελετήσει ξέρει ότι η ζωή δε τελειώνει εδώ. Έτσι λοιπόν είναι ένας τρόπος να συνεχίσουμε με αγάπη τη παράδοση, να μην τελειώσει και να την πάρουν και άλλες γενιές. Από το να είσαι αυτός που τρέχεις να κρυφτείς, καλύτερα να είσαι αυτός που παρατηρείς, και που ορμηνεύεις το καλό και το σωστό ώστε να πορευόμαστε όλοι με αγάπη και ειρήνη.
“Βάλε την καρδιά σου μες το χορό και ο χορός δε θα αφήσει ποτέ τη καρδιά σου”
*Συνέντευξη / Δημοσιογραφική επιμέλεια: Δώρα Τζατζάνη για το περιοδικό Γονείς & Παιδί