Έχει ακούσει όσα δεν έχει ακούσει ποτέ κανείς Παναθηναϊκός όλα αυτά τα χρόνια, όμως είτε μας αρέσει είτε όχι, ο Γιάννης Αλαφούζος φτιάχνει μέσα από τις στάχτες του τον καλύτερο Παναθηναϊκό μετά την εποχή τον Καραγκούνη, Μπασινά κλπ. Μια ομάδα που έχει παρόν και μέλλον. Μια ομάδα που έχει ως βάση της τους Έλληνες παίκτες και τους πολλά υποσχόμενους και πλέον κάποιους καλούς ξένους να την πλαισιώνουν. Κανείς δε λέει πως δεν έχει κάνει λάθη. Ποιος όμως ήταν εκείνος που προσφέρθηκε να βοηθήσει το Παναθηναϊκό στη δύνη των τελευταίων ετών; Ας μην τα βλέπουμε λοιπόν όλα μαύρα και ας δούμε τι έχει γίνει τα τελευταία 3 χρόνια. Αρχικά ο Ουζουνίδης και εν’ συνεχεία ο Δώνης. Είχε τη τύχη να έχει στο πάγκο του δύο προπονητές που στήριξαν τους μικρούς, τους κράτησαν στην ομάδα και τους έριξαν στα βαθιά. Σε πολλές περιπτώσεις και οι δύο τους χρειάστηκε να κάνουν πολλά περισσότερα από όσα όριζαν τα προπονητικά τους καθήκοντα λόγο της αγάπης τους για την ομάδα. Ο Νταμπίζας αρχικά και εν’ συνεχεία ο Ρόκα έφεραν παίκτες. Πολλοί θα κατακρίνουν τον Νταμπίζα αλλά δε θα πρέπει να ξεχνάμε ότι πέρα από κάποιους που δε του βγήκαν, υπήρξαν και περιπτώσεις που έδωσαν ποιότητα στην ομάδα. Όσο για το Ρόκα οι τρεις πρώτες επιλογές ίσως και να μην ερχόταν ποτέ αν δεν ήταν για τον ίδιο. Μιλάμε πλέον για ένα πολλά υποσχόμενο Παναθηναϊκό, που θα μπορεί να διεκδικήσει κάτι παραπάνω από τη τέταρτη θέση που βρίσκεται σήμερα. Ας κάνουμε όμως λίγη υπομονή γιατί κάτι μου λέει ότι ακόμα δεν έχουμε δει τα καλύτερα. Το σίγουρο είναι ότι αρχίσαμε μετά από καιρό να βλέπουμε τον Παναθηναϊκό που αγαπήσαμε. Δεν θέλω ένα πλούσιο Παναθηναϊκό. Προτιμώ ένα ορθολογικό Παναθηναϊκό με διάρκεια.
For more articles: https://www.chilloutnews.gr/category/%ce%ac%cf%81%ce%b8%cf%81%ce%b1/
