Η επιδημία πανούκλας του Μεσαίωνα (1348-1350) αποτέλεσε ίσως τη μεγαλύτερη ανθρωπιστική καταστροφή στην ιστορία. Πήρε τη μορφή πανδημίας και συνέπεια της ήταν να χαθεί το 1/3 του πληθυσμού της Ευρώπης.
Η επιδημία έφτασε στην Δυτική Ευρώπη το 1347 και πέρασε στην Αγγλία 1 χρόνο αργότερα. Ακολούθησαν η Σκανδιναβία και η Ρωσία. Για να μειωθεί ο κίνδυνος μετάδοσης της πανώλης όλα τα καράβια από το 1347 και μετά απομονώνονταν για 40 μέρες.
Γεγονός από το οποίο προέκυψε η λέξη καραντίνα, από τη γαλλική έκφραση une quarantaine de jours,που σημαίνει «διάστημα 40 ημερών». Η λέξη προέρχεται από την ιταλική quaranta (αριθμός 40).
Στην Ευρώπη μέσα σε 5 χρόνια, 50 εκατομμύρια άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Ο πληθυσμός μειώθηκε από 80 εκατομμύρια σε 30. Η επιδημία αφάνισε το 60% του πληθυσμού στις αστικές και αγροτικές περιοχές. Κάποιες μάλιστα κοινότητες αφανίστηκαν πλήρως, ενώ πολλές αγροτικές περιοχές παρήκμασαν και σταδιακά ερήμωσαν.
Στην ιστορία έχουν καταγραφεί 3 πανδημίες πανώλης, με 1η την επιδημία του 6ου αιώνα π.Χ.
2η είναι η μαύρη πανώλη του μεσαίωνα, η οποία επέστρεψε λίγα χρόνια αργότερα το 1361 πλήττοντας κυρίως παιδιά και ηλικιωμένους και με υποτροπή το 1374 και το 1665 οπότε και η πανώλη εξαφανίστηκε.
3η μεγάλη επιδημία καταγράφηκε στην Ασία την δεκαετία του 1890 όπου εμφανίστηκαν καινούργια στελέχη του ιού τα οποία εξακολουθούν να βρίσκονται σε κάποια ζώα έως και σήμερα.
Η ασθένεια δεν εξαφανίστηκε ποτέ εντελώς . Μια επιδημία που ξέσπασε στην Ινδία στις αρχές της δεκαετίας του 1990 προκάλεσε πανικό σε όλο τον κόσμο. Επανεμφάνιση της επιδημίας είχαμε και το 2013 στην Κιρκιζία κοντά στο Ουμπεκιστάν.