Φτάσαμε αισίως και στο Πάσχα. Ένα Πάσχα που δεν θυμίζει σε τίποτα τα προηγούμενα. Η αλήθεια είναι ότι αν σου έλεγαν ότι θα πρέπει να στερηθείς το Πάσχα με τους δικούς σου ανθρώπους λόγω ενός ιού, θα του έλεγες ότι αυτά δε γίνονται. Σήμερα όμως το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη είναι σε μικρότερο ή μεγαλύτερο lockdown. Μια πρωτοφανή κατάσταση που κανείς δεν την φανταζόταν.
Το ερώτημα είναι τι μάθαμε από αυτή την πανδημία; Γιατί στο τέλος αυτό θα πρέπει να μετρήσουμε αν δε θέλουμε να ξαναζήσουμε τα ίδια. Συμπέρασμα πρώτο. Λίγες μόνο μέρες απραξίας στην αγορά είναι ικανές να γονατίσουν ακόμα και τις πιο ισχυρές οικονομίες. Συμπέρασμα δεύτερο. Η πρόληψη είναι σημαντική, όμως εξίσου σημαντική η άμεση αντίδραση. Τρίτο. Ο Ελληνας είναι πιο πειθαρχημένος όταν αντιλαμβάνεται τη σοβαρότητα μιας κατάστασης. Τέταρτο. Οφείλουμε να ακολουθούμε τις οδηγίες των ειδικών και όχι να το παίζουμε ειδικοί.
Προφανώς υπάρχουν και πολλά άλλα συμπεράσματα. Θα μπορούσαμε να γράφουμε παραγράφους, αλλά δυστυχώς μας περιμένει η επόμενη μέρα. Ίσως η πιο δύσκολη από όλες τις εξισώσεις που θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε. Οι προβλέψεις δεν είναι με το μέρος μας, όμως ήταν με το μέρος μας όταν κληθήκαμε να αντιμετωπίσουμε την πανδημία;
Εμένα κάτι μου λέει ότι θα βγούμε νικητές και από αυτή τη δοκιμασία. Το πιστεύω γιατί διαπιστώνω ότι με μία σοβαρή ηγεσία και τη συστράτευση όλων των παραγωγικών μονάδων, θα καταφέρουμε να λιγοστέψουμε τις απώλειες και θα διαψεύσουμε εκ ’νέου τους «ειδικούς». Προτάσεις γίνονται από τους συνδέσμους, τα σωματεία, τους φορείς και αυτή τη φορά ακούγονται, όπως ακούσαμε και τους επιδημιολόγους και τους λοιμωξιολόγους. Η ελπίδα πρέπει να παραμείνει…και ας κρατήσουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι έχουμε μάθει στα δύσκολα…οι άλλοι θα τα βρουν πρώτη φορά μπροστά τους…
Καλή Ανάσταση Ελληνα!