Παρακολουθώ καθημερινά πολλούς φίλους και συναδέλφους να παίζουν Live μουσικές σε όλα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Άλλος με τη κιθάρα του, άλλος με τα decks του, άλλος με τη μπάντα του και άλλος μόνος του. Από τα πρωτοκλασάτα ονόματα μέχρι το dj από το απέναντι μπαλκόνι, όλοι κάνουν ένα λειτούργημα, καθώς μοιράζουν τα ακούσματα τους με το κοινό. Όπως έχουν μάθει να κάνουν όλα αυτά τα χρόνια. Το έκανα και γω. Είναι fun…για λίγο!
Αναρωτιέμαι όμως…έχουμε συνειδητοποιήσει ότι είμαστε ο κλάδος που θα αργήσει πιο πολύ από κάθε άλλο να επανέλθει στην εργασία του; Και εντάξει…τον Erick Morillo, τον Bon Jovi, τη Rihanna, ακόμα και το Ρέμο, ίσως να μην τους πειράξει μια σεζόν ή ένας χρόνος καθισιό γιατί πρόλαβαν να κάνουν τη καβάντζα τους και έχουν να καλύψουν τα έξοδα τους, αλλά εσύ πρόλαβες;
Εσύ που στηρίζεις το εισόδημα σου στη δουλειά σου παίζοντας μουσική σε ένα club που φέτος ενδέχεται να μην ανοίξει ή σε ένα μπαράκι που θα πρέπει να έχει τα μισά του τραπέζια, οπότε μπορεί και να μην του βγαίνουν τα λεφτά για να πληρώνει μουσικούς σε έχει προβληματίσει;
Σκέφτηκες ότι χωρίς γάμους ή πανηγύρια πολλοί καλλιτέχνες θα χάσουν το κύριο εισόδημα τους;
Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών, αλλά οι μουσικοί κάθε είδους, ενδέχεται να πληγούμε περισσότερο από πολλούς κλάδους και όσοι έχουν βασίσει το εισόδημα τους αποκλειστικά στη μουσική, θα πρέπει να αρχίσουν να σκέφτονται εναλλακτικές για το επόμενο διάστημα.
Δεν είμαι απαισιόδοξος. Και γω μπαίνω το πρωί που ξυπνάω στα site για να δω μήπως διαβάσω κάτι ελπιδοφόρο, όμως όταν συνειδητοποιήσω ότι μπροστά μου έχω μια δύσκολη καθημερινότητα, δυσκολεύομαι να σκεφτώ το επόμενο μου Live στο facebook ή στο instagram.
Ας ευχηθούμε λοιπόν να μην επαληθευτούν τα σενάρια που διαβάζω καθημερινά, γιατί τότε πολύ φοβάμαι ότι ο κλάδος της μουσικής, αλλά και της διασκέδασης γενικότερα θα δεχτεί ένα σημαντικό χτύπημα. Τη στιγμή που όλοι λένε “music heals” εγώ θα πω “music hearts”…
Ανδρέας Γαρυφαλής
Chillin Free Press