Έντονη ήταν η αντίδραση των λογιστών των Χανίων σε ένα δημοσίευμα που αναφερόταν σε εκμετάλλευση των λογιστών απέναντι στους πελάτες τους τις ημέρες του κορονοιου. Άρθρο που προκάλεσε την αντίδραση και του προέδρου των λογιστών Χανίων, κυρίου Σταυρουλάκη. Εν’συνεχεία το άρθρο αποσύρθηκε από την σελίδα. Η αντίδραση κάποιων εξ’αυτών εκφράστηκε και δημόσια με αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ακολουθεί η ανάρτηση της λογίστριας Μαρίνας Σαριδάκη.
Την Παρασκευή 15/5 σε γνωστή σελίδα ενημέρωσης της πόλης αναρτήθηκε ένα άκρως προσβλητικό κείμενο (προφανώς ανυπόγραφο) για τον κλάδο των λογιστών που μας κατηγορούσε ότι εν μέσω του κορονοιου “τρώγαμε τις σάρκες των πελατών μας” έχοντας , άκουσον άκουσον,την απαίτηση να αμοιφθούμε για τις υπηρεσίες μας και απαιτώντας εις ένδειξη συμπαράστασης να μειώσουμε κατά 80% τις αμοιβές μας.
Ο πρόεδρος του συλλόγου λογιστών Χανίων, Stavroulakis Konstantinos προς τιμήν του, απαίτησε και πέτυχε το κατέβασμα του αχαρακτήριστου δημοσιεύματος και ζήτησε να αναρτηθεί μια δική του δημοσίευση που έθετε τα πράγματα στη σωστή τους βάση.
Πάμε λοιπόν να εξηγήσουμε και από εδώ…. τα προφανή…. γιατί μάλλον και αυτά ακόμα δεν είναι αντιληπτά.
Οι λογιστές λοιπόν, καθ όλη την διάρκεια του lockdown έχουν δουλέψει πολλαπλά από κάθε άλλη φορά, μαντέψτε γιατί???
Για να στηρίξουμε τους πελάτες μας, τους υπαλλήλους των πελατών μας και να σώσουμε οτιδήποτε αν σώζεται.
Είμαι απολύτως σίγουρη ότι οι περισσότεροι από εμάς δεν το έκαναν μόνο από επαγγελματική συνείδηση αλλά και από εκ βάθους ψυχής επιθυμία να βοηθήσουμε τους πελάτες σε αυτή την δραματική φάση που βρέθηκαν.
Απλή σημείωση: Την ίδια στιγμή που οι άλλες πληγείσες επιχειρήσεις λάμβαναν την έστω πενιχρή αποζημίωση ειδικού σκοπού των 800 ευρώ, το κράτος έκρινε ότι οι λογιστές δικαιούνταν αποζημίωση μόνο 600 ευρώ και μάλιστα αρχικά με την μορφή voucher , κάτι που ευτυχώς άρθηκε λόγω αποτυχίας του προγράμματος.
Ο οποιοσδήποτε επαγγελματίας εργάζεται λοιπόν, δικαιούται να απαιτήσει αμοιβής.
Δεν προβλέπεται ΠΟΥΘΕΝΑ ότι ο λογιστής είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα ή ο λογιστής είναι χομπίστας και εργάζεται για να μην πλήττει από ανία.
Έχουμε ενοίκια, μισθούς, ρεύμα, τηλέφωνο, ασφαλιστικές εισφορές, συντήρηση προγραμμάτων (ίσως σας κάνει εντύπωση αλλά για αυτά τα προγράμματα που χρησιμοποιούμε για την δουλειά μας καταβάλουμε ένα κόστος 1000-2000 ευρώ ετησίως) και φυσικά την “παράλογη” απαίτηση να πάμε κι εμείς φαι στο σπίτι μας.
Ακόμα κι αν είχαμε την δυνατότητα να παραιτηθούμε της δικής μας αμοιβής (που δεν την έχουμε καθώς τα φέσια είναι τόσα ώστε αν τα εισπράτταμε να μπορούσαμε να αγοράσουμε διαμέρισμα στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου)…..δεν μπορούμε να αντέξουμε τις μισθοδοσίες και τα υπόλοιπα έξοδα του γραφείου μας.
Αυτά τα έξοδα και οι μισθοδοσίες προκύπτουν από την ανάγκη να υπάρχει στα γραφεία μας αρκετή υποδομή και ανθρώπινο δυναμικό ώστε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των πελατών κι ως εκ τούτου θα πρέπει να αμειφθούν.
Όταν ο μέσος όρος της μηνιαίας αμοιβής ενός λογιστή, που για ένα ολόκληρο μήνα θα αποτελέσει για τον πελάτη , τον οικονομικό σύμβουλο, τον καταστιχογράφο, τον αναλυτή της επικαιρότητας, την γραμματειακή υποστήριξη και τα τελευταία χρόνια και τον ψυχολόγο, κυμαίνεται στο κόστος των 100 ευρώ (σίγουρα υπάρχουν και μεγαλύτερες αμοιβές αλλά για μεγαλύτερες επιχειρήσεις) τι ακριβώς διαπραγματευομαστε;;;
Άραγε όλοι εσείς που κρίνεται ότι αμοιβομαστε αδίκως και έχουμε και πολύ θράσος να διεκδικούμε τα δεδουλευμενα μας, τι ακριβώς θα ήσασταν πρόθυμοι να κάνετε εσείς για 100 ευρώ και για πόσο καιρό;;;
Ο πελάτης έχει κάθε δικαίωμα να μην καταβάλει αμοιβή για μη παρασχεθείσες υπηρεσίες…όμως εφόσον κάνει χρήση του οποιουδήποτε επαγγελματία οφείλει να πληρώσει!!!!
Αυτή ήταν , είναι και θα είναι η λογική της αγοράς.
Αγοράζεις κάτι…… πληρώνεις!!!
Τέλος!!!!