Με δεδομένο ότι το φαγητό μπορεί να μας χαλάσει ή να μας φτιάξει ολόκληρη τη μέρα, πιθανόν και τη συνολική εμπειρία του ταξιδιού, ίσως θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε τις επιλογές μας με την αρμόζουσα σοβαρότητα
Καταφτάνετε στον τόπο των διακοπών σας, βρίσκετε το δωμάτιό σας και τακτοποιείτε τα πράγματά σας. Κάνετε την πρώτη βουτιά και λίγο μετά έρχεται η πρώτη νύξη πείνας. Πού θα πάτε για φαγητό; Έχετε κάνει λίστα; Θα μπείτε στο πρώτο «γραφικό» ταβερνάκι με καρό τραπεζομάντιλα που θα βρείτε μπροστά σας; Θα τσεκάρετε στο κινητό τις κριτικές και τις προτροπές άλλων που πέρασαν πριν από εσάς από τον ίδιο τόπο; Έχετε εμπιστοσύνη στη «μύτη» σας;
Με δεδομένο ότι το φαγητό μπορεί να μας χαλάσει ή να μας φτιάξει ολόκληρη τη μέρα, πιθανόν και τη συνολική εμπειρία του ταξιδιού, ίσως θα έπρεπε να αντιμετωπίζουμε τις επιλογές μας με την αρμόζουσα σοβαρότητα. Και δεν είναι μόνο θέμα ψυχαγωγίας, αφορά και στην υγεία, τη δική μας και των παιδιών μας.
Παρακάτω θα βρείτε μια λίστα δοκιμασμένη και έγκυρη που έχει “σώσει” πολλά ταξίδια εντός και εκτός Ελλάδας:
1. Ρωτάμε φίλους και γνωστούς που έχουν τα ίδια με μας γούστα και ξέρουν την περιοχή για τις σωστές διευθύνσεις. Το «ίδια γούστα» είναι σημαντικό κριτήριο.
2. Κάνουμε -πριν ξεκινήσουμε το ταξίδι και σε ώρα ηρεμίας- έναν έλεγχο στο Διαδίκτυο, διασταυρώνοντας απόψεις και σχόλια.
3. Ρωτάμε ντόπιους πού τρώνε οι ίδιοι όταν βγαίνουν έξω. Υπάλληλοι ξενοδοχείων και ταξιτζήδες που πιθανόν έχουν συνεργασία με συγκεκριμένα εστιατόρια δεν συμπεριλαμβάνονται.
4. Κάνουμε ένα γρήγορο πέρασμα από τα πιο κοντινά, εστιατόρια και ταβέρνες. Όσα είναι γεμάτα μάλλον κάτι καλό κάνουν. Εκτός κι αν είναι μαγαζιά της μόδας, οπότε κρατάμε μικρό καλάθι.
5. Παρακολουθούμε πού τρώνε οι ντόπιοι. Ξεχωρίζουν εύκολα από τους παραθεριστές, κυρίως λόγω ενδυμασίας.
6. Αποφεύγουμε τα άδεια, κακοφωτισμένα, λίγο ή πολύ βρώμικα, όσο κι αν ξυπνούν τον ρομαντισμό μας.
7. Απομακρυνόμαστε τάχιστα από τα εστιατόρια και τις ταβέρνες που χρησιμοποιούν κράχτες -ευγενείς ή αγενείς λίγη σημασία έχει.
8. Κάνουμε έναν έλεγχο στον κατάλογο, τον οποίο σχεδόν όλοι οι χώροι εστίασης έχουν σε σημείο εύκολα προσεγγίσιμο. Οι μακροσκελείς με προτάσεις που πλησιάζουν ή ξεπερνούν τις εκατό είναι ύποπτοι και καλά θα κάνουμε να το ξανασκεφτούμε. Πόσο φρέσκα μπορεί να είναι 100 πιάτα κάθε μέρα; Πόσα άτομα πρέπει να δουλεύουν στις κουζίνες και πόσα φαγητά πετιούνται κάθε βράδυ μετά το κλείσιμο;
9. Όσο μεγάλη κι αν είναι η παρέα, μια αρχική συμφωνία για το είδος της κουζίνας είναι βασικό προαπαιτούμενο. Αν καταλήξουμε σε μαγαζί που έχει και ψητά, και μαγειρευτά, και πίτσα, και μακαρόνια, και μπέργκερ, και σολομό για τη δίαιτα, μάλλον θα πέσουμε σε ύφαλο και υπεύθυνοι θα είμαστε εμείς.
10. Τα περισσότερα εστιατόρια και οι ταβέρνες που βρίσκονται στα πιο κεντρικά σημεία ή πάνω στα λιμάνια είναι βαριά τουριστικά, εκτός ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Κάποιες φορές ίσως χρειαστεί να θυσιάσουμε τη θέα για χάρη της ποιότητας. Και της τιμής.
11. Κοιτάζουμε με διακριτικότητα τα τραπέζια και τις παρέες. Αν είναι σερβιρισμένα, αν οι άνθρωποι δείχνουν κεφάτοι και ικανοποιημένοι. Το κακό σέρβις και οι καθυστερήσεις συνήθως αντανακλούν άμεσα στα πρόσωπα των πελατών.
12. Ρίχνουμε μια ματιά στα ήδη σερβιρισμένα πιάτα, όσο είναι δυνατόν. Η εικόνα συνήθως μιλάει και μάλιστα δυνατά.
Πηγή: olivemagazine.gr