Η «Λάμψη» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ είναι μία από τις ταινίες που καλό θα ήταν να αποφύγετε αυτές τις ημέρες, αν το «μένουμε σπίτι» έχει αρχίσει να σας βαράει στα νεύρα.

 

Στα πολλά από τα memes του εγκλεισμού που κυκλοφορούν στα social media ήδη από την πρώτη καραντίνα πρωταγωνιστεί η άτυχη οικογένεια του Τζακ Νίκολσον στη «Λάμψη»: «Μερικές εβδομάδες στην απομόνωση με την οικογένεια. Τι μπορεί να πάει στραβά;» είναι το αστείο που στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου αστείο – όχι μόνο εξαιτίας όσων έγιναν στην ταινία, αλλά γιατί ύστερα και από το δεύτερο lockdown πολλοί ανάμεσά μας αρχίζουν να νιώθουν… Τζακ Νίκολσον.

 

 

Η «Λάμψη» του Στάνλεϊ Κιούμπρικ είναι μία από τις ταινίες που καλό θα ήταν να αποφύγετε αυτές τις ημέρες, αν το «μένουμε σπίτι» έχει αρχίσει να σας βαράει στα νεύρα.

 

Διαβάστε τη λίστα που ακολουθεί, και μείνετε μακριά!

 

1. Ο Φάρος (The Lighthouse, 2019)

 

Λίγο πριν το πρώτο lockdown την άνοιμη πρόλαβα και προβλήθηκε στη χώρα μας τον Φεβρουάριο, πριν κλείσουν οι κινηματογράφοι. Ο Ρόμπερτ Πάτινσον και ο Γουίλεμ Νταφόε υποδύονται δύο φαροφύλακες που αναλαμβάνουν έναν απομονωμένο φάρο σε ένα μυστηριώδες νησί στη Νέα Αγγλία των ΗΠΑ, γύρω στο 1890. Από τα πρώτα πλάνα είναι σαφές ότι θα τρελαθούν και οι δύο (ο Νταφόε είναι ήδη… περιπτωσάρα), το πρόβλημα είναι ότι μπορούν να τρελάνουν και τον θεατή που δεν φταίει σε τίποτα.

 

2. Η Λάμψη (The Shining ,1980)

 

Διαβάστε επίσης  Εγκαίνια iReady Service & Accessories: Special Guest Andreasondecks (05/4)

Αυτό που εμείς κάνουμε αναγκαστικά, ο Τζακ Νίκολσον επιλέγει να το κάνει για λόγους έμπνευσης και βιοπορισμού. Ο ήρωας της ταινίας του Στάνλεϊ Κιούμπρικ (και του βιβλίου του Στίβεν Κινγκ) είναι συγγραφέας που αναλαμβάνει δουλειά επιστάτη σε ένα ξενοδοχείο που κλείνει για το χειμώνα, στα βουνά του Κολοράντο. Μετακομίζει εκεί με την οικογένειά του, πιστεύοντας ότι στην απομόνωση θα βρει έμπνευση για να γράψει ένα βιβλίο, αλλά βρίσκει πολλά περισσότερα πράγματα (το ξενοδοχείο είναι στοιχειωμένο) και αρχίζει να χάνει το μυαλό του…

 

3. Misery (1990)

 

Μένουμε στον Στίβεν Κινγκ με τη μοναδική ταινία βασισμένη σε βιβλίο του, που έχει κερδίσει Όσκαρ· εκείνο του Α’ γυναικείου ρόλου για την Κάθι Μπέιτς, τη φανατική θαυμάστρια του συγγραφέα που υποδύεται ο Τζέιμς Κάαν, η οποία τον απαγάγει και τον κρατάει φυλακισμένο στο σπίτι της μέχρι να της γράψει το βιβλίο που θέλει. Άλλο να έχεις τον Τσιόδρα να σου λέει ότι δεν πρέπει να βγαίνεις από το σπίτι και άλλο την Κάθι Μπέιτς με μια βαριοπούλα, έτοιμη να σου σπάσει τα πόδια…

 

7. Το Υποβρύχιο (Das Boot, 1981)

 

Για ένταση και κλειστοφοβία δεν υπάρχει καλύτερο (δηλαδή… χειρότερο) περιβάλλον από το εσωτερικό ενός γερμανικού υποβρυχίου στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο που καταδιώκεται από συμμαχικά αντιτορπιλικά στον Ατλαντικό. Αν νομίζετε ότι οι τοίχοι του σπιτιού σάς πνίγουν, πού να ακούσετε τον ήχο του μετάλλου που συμπιέζεται από την πίεση του νερού καθώς το υποβρύχιο πηγαίνει όλο και πιο βαθιά…

 

6. Buried (2010)

 

Υπάρχει κάτι πιο κλειστοφοβικό από το υποβρύχιο του «Das Boot»; Βεβαίως! Το φέρετρο του «Buried», στο οποίο περνάει κλεισμένος όλη την ταινία ο Ράιαν Ρέινολντς (και μαζί του εμείς). Στο ευρηματικό ισπανικό θρίλερ του Ροδρίγο Κορτές, ο Ρέινολντς υποδύεται έναν αμερικανό οδηγό φορτηγού στο Ιράκ που πέφτει θύμα ενέδρας και ξυπνά θαμμένος ζωντανός σε ένα φέρετρο, με ένα κινητό τηλέφωνο του οποίου η μπαταρία πέφτει συνεχώς και έναν αναπτήρα που τρεμοσβήνει. Χμμμ, ίσως τελικά να μην πρέπει να αποφύγετε αυτή την ταινία, καθώς θα κάνει το σπίτι σας να μοιάζει με απέραντο λιβάδι, όπου μπορείτε να τρέξετε, να λιαστείτε και να αναπνεύσετε καθαρό αέρα…

Διαβάστε επίσης  Πασχαλινά Ντου...στον Φούρνο Ντουρουντούς!

 

5. Η Απειλή (The Thing, 1982)

 

«Αόρατο εχθρό» έχουν αποκαλέσει τον κορονοϊό, «αόρατος εχθρός» είναι και το εξωγήινο παράσιτο που εισβάλλει στα μέλη μιας ερευνητικής αποστολής στην Ανταρκτική στο θρίλερ του Τζον Κάρπεντερ. Με άλλα λόγια δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με εγκλεισμό και απομόνωση, αλλά και με την αγωνία του ποιος θα είναι ο επόμενος που θα «αρρωστήσει». Και μπροστά σε αυτό που κάνει το παράσιτο, ο COVID-19 είναι απλό… χασμουρητό.

 

4. 10 Cloverfield Lane (2016)

 

Έπειτα από ένα αυτοκινητικό ατύχημα, η ηρωίδα της ταινίας (Μέρι Ελίζαμπεθ Γουίνστεντ) ξυπνά δεμένη σε ένα υπόγειο καταφύγιο, όπου ένας άντρας (Τζον Γκούντμαν) την πληροφορεί πως δεν μπορεί να διαφύγει. Ο έξω κόσμος έχει δεχτεί επίθεση (χημική; πυρηνική; εξωγήινη εισβολή;) και η ατμόσφαιρα είναι θανάσιμα μολυσμένη. Τα νεύρα σας θα γίνουν τσατάλια μέχρι η ηρωίδα να καταφέρει να βγει από το καταφύγιο και μετά… αρχίζουν τα χειρότερα.

 

3. Ο Εξολοθρευτής Άγγελος (El Angel Exterminador, 1962)

 

Διαβάστε επίσης  Street Food Festival News: Coca Cola supports Street Food Festival Crete

Στο σουρεαλιστικό αριστούργημα του Λουίς Μπουνιουέλ, μια παρέα αριστοκρατών συγκεντρώνεται για δείπνο σε ένα σπίτι, και μετά το γεύμα διαπιστώνουν ότι έχουν κλειδωθεί στο σαλόνι και δεν υπάρχει τρόπος διαφυγής. Καθώς οι μέρες περνούν, βρώμικοι και πεινασμένοι αρχίζουν να βγάζουν τον πραγματικό τους εαυτό. Χάνουν την αξιοπρέπειά τους και υποτάσσονται στα πιο ζωώδη ένστικτά τους. Τουλάχιστον εμείς ένα ντους το κάνουμε, ενώ από φαγητό άλλο τίποτα…

 

2. Ο Ένοικος (The Tenant, 1976)

 

Η μία από τις τρεις ταινίες του Ρομάν Πολάνσκι που θα μπορούσαν να είναι σε αυτή τη λίστα. Οι άλλες δύο είναι η «Αποστροφή» και το «Μωρό της Ρόζμαρι» και μαζί με τον «Ένοικο» αποτελούν μια άτυπη «τριλογία διαμερισμάτων». Εδώ ο σκηνοθέτης αναλαμβάνει και το ρόλο του πρωταγωνιστή, υποδυόμενος έναν Πολωνό που μετακομίζει στο Παρίσι, σε ένα παρακμιακό διαμέρισμα μιας αφιλόξενης πολυκατοικίας. Η προηγούμενη ένοικος είχε αποπειραθεί να αυτοκτονήσει και σύντομα ο ίδιος αρχίζει να βιώνει παράξενες εμπειρίες… Αν νιώθετε ότι δεν σας κρατάει το σπίτι σας, υπάρχουν και χειρότερα…

 

1. Σπιρτόκουτο (2002)

 

«Πόλεμος σε τέσσερις τοίχους» είναι ο υπότιτλος του έργου του Γιάννη Οικονομίδη (το έγραψε μαζί με τη Λένια Σπυροπούλου) που εκτός από την οθόνη μεταφέρθηκε και στο θέατρο. Και είναι ακριβώς αυτό που συμβαίνει σε πολλά σπίτια αυτές τις ημέρες… Ευτυχώς δεν έχουμε τον καύσωνα της ταινίας, με τα ιδρωμένα πρόσωπα να φωνάζουν και να βρίζουν, αλλά πολλοί από εμάς δεν απέχουν πολύ από το να γίνουν ήρωες του «Σπιρτόκουτου» – αν δεν έχουν γίνει ήδη…

 

Πηγή: reader.gr