Ήταν το μακρινό 1996, όταν φοιτητής ακόμα στην Αγγλία πηγαινοερχόμουν τα καλοκαίρια στα Χανιά για να κάνω αυτό που αγαπώ! Να βρεθώ πίσω από τη κονσόλα του Daz, σημερινού Senso club. Η εποχή όπου το βινύλιο ήταν ακόμα το βασικό εργαλείο του dj και η βαλίτσα του το μαγικό κουτί με τα διαμάντια.
Μέσα σε αυτή δέσποζαν και αρκετά βινύλια των μετέπειτα θρυλικών daft punk. Η γαλλική disco house είχε εισβάλει για τα καλά στο clubbing και το αγαπημένο μουσικό ντουέτο έσκαγε τη μία πίσω από την άλλη, τις επιτυχίες.
Εγώ όμως ξεχώρισα ένα τους κομμάτι που δεν θύμιζε σε τίποτα τα υπόλοιπα. Το Revolution 909 δήλωνε ξεκάθαρα ότι έχει κάτι από τα παλιά…οι μουσικοί παραγωγοί, γνωρίζουν καλά για τι πράγμα μιλάω. Το Roland 909 για το οποίο ενδεχομένως να αναφέρεται και το κομμάτι ήταν ένα dirty acid house κομμάτι που ακουγόταν τόσο φρέσκο, αλλά και συνάμα τόσο παλιό, που σε έκανε να το καψουρευτείς. Φτιαγμένο για καλό ηχοσύστημα, ήταν λες και είχε βρει το σπίτι του.
Έπαιξε πολύ και παρέμεινε για χρόνια στη συλλογή μου. Ακόμα και σήμερα στέκεται σε οποιοδήποτε techno ή acid dj set αποδεικνύοντας ότι ακόμα και αν οι daft punk έγραψαν τον epiologo τους ή μουσική τους θα συνεχίσει να γράφει τη δική της ιστορία με τον διαχρονικό τους ήχο.
Thank U Daft Punk!
Γράφει ο Ανδρέας Γαρυφαλής
Για την Chillin Press