Η σημαία του Ολυμπιακού συγκαταλέγεται στους gentlemen του ελληνικού μπάσκετ.
“Αν ο Ολυμπιακός δεν είχε έμβλημα τον Δαφνoστεφανωμένο Έφηβο, θα έπρεπε να έχει το πρόσωπο του Γιώργου Πρίντεζη“: Με αυτά τα λόγια αποχαιρέτησε ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον αρχηγό του, λίγο μετά την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός κατέκτησε το νταμπλ μετά από 25 χρόνια και ο Γιώργος Πρίντεζης ανακοίνωσε συγκινημένος το “αντίο” του από το μπάσκετ. Κι ύστερα, ήρθε η καθολική αποθέωση.
Ο Ολυμπιακός ήταν το πεπρωμένο του Πρίντεζη και ο Πρίντεζης, το πεπρωμένο του Ολυμπιακού
Ο Πρίντεζης ευχαρίστησε ξανά τον κόσμο του Ολυμπιακού για όσα έζησε μαζί τους τα 20 χρόνια που πέρασε στην ομάδα. Το ΣΕΦ, που γλίτωσε λόγω κορονοϊού αυτήν την παγωμάρα πέρυσι, στο φινάλε του Βασίλη Σπανούλη, δάκρυσε. Ο Γιώργος Πρίντεζης ήταν η σημαία της ομάδας, ο άνθρωπος που συνδέθηκε όσο κανείς άλλος αθλητής με το σύλλογο στη σύγχρονη ιστορία του.
Και ο Ολυμπιακός ήταν το πεπρωμένο του. Ήταν η αφίσα στο δωμάτιο του, ήταν η ομάδα που τον πήρε αγόρι και τον έκανε άντρα, η ομάδα που τον αναγέννησε, όταν όλα πήγαιναν στραβά και η ομάδα που έζησε μαγικές και πολύ δύσκολες στιγμές.
Ο Αρχηγός του Ολυμπιακού έκανε με ένα μικρό διάλειμμα αυτό που μοιάζει αδιανόητο στο σημερινό αθλητισμό. Έμεινε στην ίδια ομάδα για περίπου 20 χρόνια. Αγάπησε και αγαπήθηκε, πέτυχε το σημαντικότερο καλάθι στην ιστορία του συλλόγου, ένα μόνο από αυτά που τον έφεραν στην πρώτη θέση εύστοχων σουτ στην ιστορία της Euroleague. Όμως ο χρόνος δεν σταμάτησε στην Κωνσταντινούπολη.
Ο Γιώργος Πρίντεζης έμεινε στον Πειραιά όταν έπεφτε πακτωλός χρημάτων στα πόδια του. Έμεινε όταν τα οικονομικά της ομάδας δοκιμάστηκαν. Έμεινε, όταν ο Βασίλης Σπανούλης σταμάτησε το μπάσκετ. Έμεινε και έκανε πίσω κρατώντας όρθια τα αποδυτήρια την τελευταία του χρονιά. Αγωνίστηκε έχοντας μόλις “χάσει” τον πατέρα του Ιωσήφ. Όλα αυτά και άλλα τόσα που θα αρχίσουν σιγά σιγά να βγαίνουν προς τα έξω, τον μετέτρεψαν σε Θρύλο του Θρύλου.
Τα τελευταία χρόνια στο άκουσμα των ονομάτων των παικτών της ομάδας οι φίλοι του Ολυμπιακού χωρίς ποτέ στην πραγματικότητα να το συνεννοηθούν και πράττοντας κάθε φορά και πιο αυθόρμητα έδειχναν γιατί ο Πρίντεζης ήταν μια άλλη ιστορία. Ενώ λοιπόν κάθε παίκτης άκουγε το “Όλε, Ολυμπιακός”, όταν έφτανε η ώρα για το 15 του Γιώργου Πρίντεζη, αυτό σταματούσε.
Άκουγες μόνο χειροκροτήματα και έβλεπες ένα συνεχόμενο standing ovation. Ο Πρίντεζης ήταν ο ίδιος ο Ολυμπιακός, ήξερε καλά σε ποια ομάδα έπαιζε, δε χρειαζόταν να ακούσει τίποτα.
Αγαπητός στο σύνολο των φιλάθλων
Ο Sarunas Jasikevicius έλεγε μετά το τέλος του Final 4 του Βελιγραδίου, ότι ο Πρίντεζης ήταν ο μόνος παίκτης του Ολυμπιακού που θα μπορούσε να πάει στο ΟΑΚΑ να δει παιχνίδι και να μην τον ενοχλούσε κανείς. Αυθεντικός, δεν έκρυψε ποτέ τα αισθήματα του για τον Ολυμπιακό, τη Σύρο, τη θάλασσα, το τραγούδι και για αυτό έγινε αγαπητός από όλους. Από χθες πέρασε στο Πάνθεον του αθλήματος και των μεγάλων αρχηγών. Όπως ο Διαμαντίδης, ο Σπανούλης, ο Αλβέρτης και μετρημένοι στα δάκτυλα ενός χεριού παίκτες. Ο Πρίντεζης ήταν ένας gentleman διαφορετικής πάστας και πλέον ανήκει σε όλους.
Congratulations for your great career Georgios Printezis! ?
— Panathinaikos BC (@paobcgr) June 17, 2022
Πηγή: esquire.com.gr